Avondkaartleesrit 28 juni 2003,
De start van jaarlijkse avondkaartleesrit was dit jaar te Rosmalen en wel vanuit de woning van onze voorzitter. We troffen daar veel mensen die we inmiddels kennen van het in het vorige clubblad zo (terecht) bejubelde Moezelweekend. Het was dan ook onmiddellijk weer gezellig en diverse mensen waren zelfs zo slim geweest om foto's van dat weekend mee te nemen. We vonden het overigens een leuk experiment van Gijs om alle deelnemers een kort stukje over het weekend te laten schrijven want het was interessant te lezen wat iedereen tijdens zo'n weekend opvalt en hoe poëtisch dit beschreven kan worden: " de stoet van 14 porsches bewoog ononderbroken als een homogene slinger van karakter en historie door het wisselende landschap en dwong respect af". Deze tekst komt te staan onder de foto die we van deze poëet kregen en waarop dit gevoel in beeld wordt gebracht.
De rit was ook dit jaar weer uitgezet door Frans Blankemijer (i.s.m. Gijs) en werd aangekondigd als zijnde " moeilijk" en met nog enkele tips mochten we het verder met de beschrijving en de gedetailleerde kaart verder zelf uitzoeken. Omdat we de lustrumrit gewonnen hadden, hadden we tijdens het nuttigen van de huzarensalade natuurlijk een grote mond: wij waren maar voor een ding gekomen, namelijk de eerste prijs. Veel indruk maakten we met deze grootspraak natuurlijk niet en dat was ook niet vreemd. Bij de vorige avondrit hadden we maar 15 van de 25 stempels. We waren echter wel van plan om ons best te doen en zo hoog mogelijk te eindigen. De aanrij route was eenvoudig, maar daarna werd het inderdaad "moeilijk" en het was dan ook al donker voor we aan het eind van de route waren. Extra handicap was het ontbreken van een kaartleeslampje in de porsche, waardoor ik enkele malen uit moest stappen om voor de koplampen de kaart te lezen (met sinterklaas vraag ik een zaklamp).
Frans kennende, vermoedde we dat aan het eind van de rit nog wel een letter op een onverwachtse plaats zou staan en daarom reden we voor de zekerheid toch meer weer even langs het startpunt, maar daar troffen we niets aan. Achteraf bleek dat er een bordje had gestaan maar dat deze was "omgevallen" (???). Desalniettemin hadden we op de route veel letters en stempels aangetroffen, maar omdat dat ook kan betekenen dat je verkeerd bent gereden was het toch erg spannend wie de winnaar zou zijn. Het bleek dat er drie equipes vrijwel gelijk waren geëindigd, maar dat wij toch net gewonnen hadden. Jammer voor Hette die voor de tweede keer op rij tweede werd (Hette/Erna gefeliciteerd met jullie huwelijk!!) en jammer voor Peter Blankemijer, die twee amateurs voor moest laten gaan. We hadden nooit verwacht dat we een dergelijke moeilijke rit zouden kunnen winnen en we zijn daar nog steeds erg trots op.
Vooral deze overwinning, maar zeker ook het fantastische lustrum (ook al eerste prijs!), het gezellige moezelweekend, het interessante bezoek aan de porsche fabriek, de heerlijke circuitavond, de mooie herfstrit (helaas geen prijs) en de boeiende technische dag (weet nog steeds niet in welke auto ik die wonderolie ga testen), maakten voor ons, 2003 het allerbeste porsche jaar ooit.
Marphy en Rob